سلام اقا مهدي

خسته نباشي داداش گلم

من امشب به وبلاگت اومدم 1 افرين به تو كه به حرف پدرو مادرت گوش كردي اينكارو نكردي

شايد بي ادبي باشه ولي يك نگاه بنداز ببين ابا هر كسي لياقت اينو داره كه كنارت حتي راه بره يا اون كه با كساي ديگه دوست بوده ايا هيچ اطميناني هست كه شما رو هم يك روز بيخيال نشه بره سراغ يكي ديگه.وبازم يكم فكر كن ببين اگر باهاش دوست شدي ولت كردو رفت يا فهميدي با كس ديگه هست ايا تحملشو داري كه راحت بگذري و زندگي واست جهنم نشه. ميدونم كه نميتوني اينجور باشي نه شما نه كس ديگه مگر اينكه يك ادم بيخيال و لااوبالي باشه كه مطمينام شما نيستي چون اگر بودي به پدرو مادرت نميگفتي و از تصميمت هم صرف نظر نميكردي . اما ژيش خودت فكر كردي كه نميتونم با اين ادم ازدواج كنم وفردايي كه تو خيابون باهاش دارم راه ميرم فلان خوون بگه من با اين دختره دوست بودم ييا يكي اشاره كنه به بغليش كه زن اين پسره با من يا با فلاني ميپريد دوستي هم مثل ازدواج يكيو انتخاب ميكني كه باهاش باشي در هر دو مورد . پسبه نظر من كارنظرت در باره دوستي هم مثل ازدواج باشه بي دردسر تر هست

عذر ميخوام سري كه درد نميكنه دستمال نميبندن

دوست دارم پسر خوب