یاد اول دبستان به خیر
وقتی که گوشه ی حیاط مدرسه ایستادی و یکی میاد بهت میگه میای باهم دوست شیم
و الان چندین سال است که از اول دبستانمون گذشته چقدر دوست پیدا کردیم چقدر دوست عوض کردیم و مهم اینست که تا حالا توانستیم یه دوست واقعی پیدا کنیم یا برای کسی یه دوست واقعی باشیم
از این به بعد وبلاگ خوش مرام میخواهد از دلی بگوید دلی که به خاطر یه دوست در تپش است و فقط برای اون میتپد ولی روزگار صدای تپش قلب او رو به مانند این که در بازار مسگری باشند برای دوستش محو کرده است
به این وبلاگ حتما یه سری بزنید
