"HKEY_CLASSES_ROOT\Folder\shell"
بعد بر روی کلید shell راست کلیک کرده و از گزینه New عبارت Key را انتخاب نمایید.با این کار یک زیرشاخه به زیرشاخههای آن افزوده می شود. نام آن را Control Panel بگذارید. حال روی همین کلید Control Panel راست کلیک کرده و مجددا از گزینه New عبارت Key را انتخاب کرده تا یک زیر شاخه برای کلید Control Panel ایجاد نمایید این بار نام این کلید را command بگذارید. بعد در صفحه سمت راست (برای کلید command) روی کلید Default دوبار کلیک کرده تا صفحه Edit String ظاهر شود. حال مقدار rundll32.exe shell32.dll,Control_RunDLL را تایپ کنید و یا همین متن را کپی و وارد کنید و سپس Ok کرده و از رجیستری خارج شوید و تغییرات را مشاهده کنید.
در این ترفند قصد داریم به معرفی یک سایت بپردازیم که در کمتر جایی یافت میشود ، چرا که هنوز از ایجاد آن مدت کمی گذشته است. بدین صورت که بدون نیاز به نرم افزار خاصی و تنها با استفاده از یک عمل کوچک میتوان با وارد نمودن ID شخص مورد نظر پی به این موضوع برد که آیا او Invisible است یا خیر؟ لازم به ذکر است که این ترفند بر روی تمامی ورژنهای یاهو مسنجر جدید و قدیم قابل اجراست.
توجه کنید این سیستم در حدود یک سال از فعالیت خود را می گذراند به دلایلی قبلا این سیستم مشکلاتی داشت که نمی توانست به خوبی آیدی های مخفی یا آنلاین یا آفلاین را تشخیص بدهد ولی با عوض کردن هسته سیستم این سیستم به خوبی کار می کند.
شرح مختصری از این سایت :
همان طور که می دانید Yahoo Messenger یک سرویس گفتگو میباشد که به کاربران اجازه میدهد تا به صورت Online و یا Invisible با یکدیگر Chat کنند. Kopy.ir امکانی را فراهم می کند که شما بتوانید کسانی را که در Yahoo Messenger مخفی به گفتگو می پردازند را شناسایی کنید . برای این منظور تنها کافیست مراحل زیر را انجام دهید:
1- Yahoo Id شخص مورد نظر خود را در مکان تعیین شده بدون yahoo.com@ وارد کنید . برای مثال : john_Smith
2- بر روی تصویر ذره بین کلیک کنید. بعد از چند ثانیه Kopy وضعیت Yahoo Id مورد نظر را تشخیص داده و یکی از تصاویر زیر را نمایش می دهد:
این تصویر بیانگر آن است که شخص در وضعیت Invisible می باشد.
این تصویر بیانگر آن است که شخص در وضعیت Online می باشد.
این تصویر بیانگر آن است که شخص در وضعیت Offline می باشد.
به همین سادگی
برای ورود به سایت در این مکان کلیک کنید
یک شبکه ارتباطی که شامل بیش از دو کامپیوتر باشد،باید بتواند بین کامپیوترهای خود ارتباطات برقرار کرده تا آن کامپیوتر ها بتوانند با یکدیگر تبادل اطلاعات کنند.یک راه اتصال این کامپیوترها به یکدیگر استفاده از توپولوژی شبکه توری(Fully – Connected) است.به شکل 1 نگاه کنید.
شکل 1 : شبکه Fully – connected
مزیت این روش در این است که همه ایستگاهها می توانند با یکدیگر مبادله اطلاعات کنند. نقطه ضعف این روش این است که به تعداد زیادی خطوط ارتباطی نیازمند می باشد،خصوصا هنگامی که تعداد ایستگاهها بیشتر از چهار بوده و ایستگاهها در فواصل نسبتا دوری از یکدیگر قرار گرفته باشند.برای رفع این نقطه ضعف از وسیله ای به نام سوئیچ(switch) استفاده می شود.سوئیچ می تواند همه ایستگاهها را به یکدیگر متصل کند.به شکل 2 نگاه کنید.
شکل 2 : اتصال ایستگاهها توسط چند سوئیچ
روشهای زیر برای بر طرف کردن نقطه ضعف ارتباطات چند نقطه ای (Multipoint) بکار می روند:
· سوئیچینگ مدار(Circuit Switching)
· سوئیچینگ پیام (Message Switching)
· سوئیچینگ بسته (Packet Switching)
· سوئیچینگ سلول (Cell Switching)
در سوئیچینگ مدار که همچنین مدار اتصال گرا نیز نامیده می شود،باید یک اتصال فیزیکی در تمام مدت زمان مبادله اطلاعات برقرار باشد.سوئیچینگ مدار برای مخابره ی بلادرنگ بکار می رود(همانند سیستم تلفن).با شماره گیری در سیستم تلفن،ارتباط برقرار شده و سپس مبادله اطلاعات آغاز می گردد.پس از اتمام مبادله اطلاعات،ارتباط قطع خواهد شد.شکل 3 سوئیچینگ مدار را با چند ایستگاه نشان می دهند.
شکل 3 : سوئیچینگ مدار
مزیت سوئیچینگ مدار: سوئیچینگ مدار به منظور مخابره ی بلادرنگ اطلاعات بکار می رود.از آنجایی که بین ارسال کننده و دریافت کننده یک اتصال فیزیکی وجود دارد،بنابراین در این روش هیچ تأخیری در مبادله اطلاعات وجود نخواهد داشت.
معایب سوئیچینگ مدار: درسوئیچینگ مدار،فقط دو ایستگاه در یک لحظه می توانند از یک خط ارتباطی استفاده کنند.بنابراین روش مذکور از نظر اقتصادی مقرون به صرفه نیست.برای مثال در شکل 3 اگر ایستگاههای A و B با یکدیگر مرتبط باشند در این صورت ایستگاه D نمی تواند با ایستگاه C مرتبط شود.ایستگاه D باید منتظر بماند تا مخابره ی اطلاعات بین A و B پایان یابد.آنگاه ایستگاه D می تواند با ایستگاه C مخابره ی اطلاعات نماید.مضافا اینکه،اگر دو ایستگاه مثلا A و B بخواهند با ایستگاه C به طور همزمان ارتباط برقرار کنند،عمل تصادم پیش آمده و هر دو ایستگاه باید برای مدت زمانی منتظر بمانند.
در سوئیچینگ پیام ایستگاه A پیام خود را به سوئیچ ارسال می کند،سپس سوئیچ این پیام را ذخیره کرده آنگاه آن را به مقصد می فرستد.عیب این نوع سوئیچینگ این است که سوئیچ به بافر بزرگی برای ذخیره کردن پیامهای ورودی از سایر خطوط نیاز دارد.
شکل 4 شبکه ای با چند سوئیچ را نشان می دهد.منبع A پیامی دارد که می خواهد آن را به مقصد B ارسال نماید.منبع A پیام خود را به بسته هایی تقسیم نموده و هر بسته را از مسیری متفاوت ارسال می کند.این فرآیند سوئیچینگ بسته نامیده می شود هر بسته به سوئیچ رفته سپس سوئیچ آن را ذخیره نموده و به جدول مسیریاب خود نگاه می کند تا سوئیچ بعدی یا مقصد را پیدا کند بسته ها ممکن است مسیرهای گوناگونی را طی کنند و به همین دلیل بدون ترتیب به مقصد می رسند. ازآنجایی که باید در مقصد این بسته ها به ترتیب در کنار یکدیگر قرار گیرند بنابراین به هر بسته شماره سریالی اختصاص داده می شود که در مقصد بسته ها بر اساس شماره سریال دوباره مرتب می شوند.
شکل 4 : سوئیچینگ بسته و مجازی
در شکل 4 دیده می شود که کامپیوتر منبع پیام خود را به سه بسته تقسیم کرده که عبارتند از: A,B,C.منبع بسته A را به سوئیچ شماره 1 منتقل می کند،سوئیچ شماره 1 بسته ی A را ذخیره نموده و به ترافیک کلیه ارتباطات خروجی نگاه کرده و در می یابد که سوئیچ شماره 2 دارای کمترین ترافیک است،بنابراین سوئیچ 1 بسته A را به سوئیچ 2 می فرستد.سوئیچ 2 این بسته را ذخیره کرده و با توجه به جدول مسیریابی خود در می یابد که بسته A باید به سوئیچ شماره 4 برود و این عمل را انجام می دهد.بسته های B وC مسیرها ی دیگری را طی می کنند.بنابراین بسته ها ممکن خارج از ترتیب به مقصد برسند.کامپیوتر مقصد با استفاده از شماره سریال هر بسته آنها را مرتب می کند.اینترنت ازاین روش سوئیچینگ استفاده می کند. این روش سوئیچینگ را همچنین روش مدار فاقد ارتباط مستقیم (Connectionless – oriented)می نامند.
با بکار بستن ترفندهای زیر در کار خود با نرم افزار WORD سرعت بخشید :
1- با فشردن کلید SHIFT + F5 میتوانید به قسمتی از متن که بتازگی تغییری در آن ایجاد کرده اید بروید. فشردن مجدد این کلیدها شما را به قسمتهای تغییر یافته قبلی متن میبرد.
2- اگر فرمت قسمتی از متن را تغییر داده اید، مثلا رنگ یا نوع فونت آن را عوض کرده اید و حالا میخواهید به همان وضعیت پیش فرض WORD برگردانید، میتوانید آن بخش از متن را انتخاب و کلیدهای CTRL + SPACEBAR را فشار دهید.
3- وقتی میخواهید بخشی از متن را انتخاب نمائید، میتوانید کلمه ALT را پائین نگه دارید و با ماوس DRAG کنید. این کار باعث می شود عمل انتخاب به صورت مستطیل شکل انجام شود و سرعت شما به طرز چشمگیری افزایش یابد.
4-وقتی در حال تایپ کردن یک متن انگلیسی هستید و به دنبال مترادف یک کلمه خاص می گردید، کافیست نشانگر را در کنار و یا در زیر کلمه مربوطه ببرید و کلیدهای SHIFT + F7 را فشار دهید. با این کار فهرستی از کلمات مترادف آن کلمه خاص نمایش داده میشود.
5- در پنجره PRINT PREVIEW شما میتوانید پیش از پرینت گرفتن ، پیش نمایشی از فایل خود را ببینید. برای انجام تغییرات در همین صفحه، کافیست روی آیکون MAGNIFIER کلیک نمائید تا اجازه تصحیح در متن به شما داده شود.
6- اگر میخواهید همزمان دو بخش مختلف از یک DOCUMENT را ببینید، میتوانید فایل مربوطه را در نرم افزار WORD باز کرده، ماوس را بالای فلش موجود در بالای نوار لغزان نگه دارید تا نشانگر ماوس به شکل دو خط موازی با دو فلش در بالا و پائین آن درآید. آنگاه کلیک کرده و بدون رها کردن ماوس آن را به سمت پائین بکشید. حال صفحه به دو قسمت تقسیم میشود که در هر دو بخش همان فایل نمایش داده میشود و همزمان میتوانید دو بخش مختلف فایل را ببینید و ویرایش کنید.
7-فرض کنید یک فایل طولانی دارید و پیدا کردن مطالب برایتان دشوار، کافیست گزینه DOCUMENT MAP را از منوی VIEW انتخاب کنید تا فهرستی از عناوین DOCUMENT شما را نشان دهد. حال با کلیک بر هر عنوان به آن قسمت از فایل خود پرش میکنید.
کنترل ورودی با یک نگهبان
این برنامه یک رشته اعداد صحیح مثبت را تا زمانی که صفر وارد شود ، خوانده و معدل آنها را محاسبه میکند :
int main()
{ int n , count=0 , sum=0 ;
cout << " enter positive integers ( 0 to quit ) : " << endl ;
for ( ; ; ) // " forever "
{ cout << " \ t " << cout + 1 << " : " ;
cin >> n ;
if ( n <= 0 ) break ;
++ count ;
sum += n ;
}
cout << " the average of those " << count << " positive number is : " <<
float ( sum ) / count << endl ;
}
خروجی برنامهی بالا بصورت زیر است :
enter positive integers :
1 : 4
2 : 7
3 : 1
4 : 5
5 : 2
6 : 0
the average of those 5 positive numbers is 3.5
در برنامهی بالا وقتی که 0 وارد شود ، دستور break اجرا شده و حلقه فوراٌ خاتمه مییابد و اجرای برنامه به اولین دستور بعد از حلقه پرش میکند . به نحوهی نوشتن دستور for در این برنامه دقت کنید . هر سه بخش کنترلی در این حلقه ، خالی است : ( ; ; )for . این ترکیب به معنای بیانتهایی است . یعنی بدون دستور break این حلقه یک حلقهی نامتناهی میشود .
وقتی دستور break درون حلقههای تودرتو استفاده شود ، فقط روی حلقهای که مستقیماٌ درون آن قرار گرفته تأثیر میگذارد . حلقههای بیرونی بدون هیچ تغییری ادامه مییابند .
حلقههای for تودرتو
برنامهی زیر یک جدول ضرب چاپ میکند :
# include < iomanip > // defines setw()
# include < iostream > // defines cout
using namespace std ;
int main()
{ for ( int x=1 ; x <= 10 ; x++ )
{ for ( int y=1 ; y <= 10 ; y++ )
cout << setw ( 4 ) << x * y ;
cout << endl ;
}
}
خروجی به شکل زیر نمایش داده میشود :
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
2 4 6 8 10 12 14 16 18 20
3 6 9 12 15 18 21 24 27 30
4 8 12 16 20 24 28 32 36 40
5 10 15 20 25 30 35 40 45 50
6 12 18 24 30 36 42 48 54 60
7 14 21 28 35 42 49 56 63 70
8 16 24 32 40 48 56 64 72 80
9 18 27 36 45 54 63 72 81 90
10 20 30 40 50 60 70 80 90 100
در اولین تکرار از حلقهی بیرونی ، وقتی x=1 است ، حلقهی درونی 10 مرتبه تکرار میشود و به ازای y=1 تا 10 مقادیر 1*y را روی یک ردیف چاپ میکند . وقتی حلقهی درونی پایان یافت ، با دستور cout << endl ; مکاننما به خط بعدی روی مانیتور پرش میکند . حالا دومین تکرار حلقهی بیرونی به ازای x=2 آغاز میشود . دوباره حلقهی درونی 10 مرتبه تکرار میشود و این دفعه مقادیر 2*y روی یک خط چاپ میشود . دوباره با دستور cout << endl ; مکاننما به خط بعد میرود و تکرار سوم حلقهی بیرونی آغاز میشود . این رویه ادامه مییابد تا اینکه حلقهی بیرونی برای بار دهم تکرار شده و آخرین خط جدول هم چاپ میشود و سپس برنامه تمام میشود .
در این برنامه از شکل دهندهی فرآیند setw استفاده شده . عبارت (4)setw بدین معنی است که طول ناحیهی چاپ را برای خروجی بعدی به اندازهی 4 کاراکتر تنظیم کن . به این ترتیب اگر خروجی کمتر از 4 کاراکتر باشد ، فضای خالی به خروجی مربوطه پیوند زده میشود تا طول خروجی به اندازهی 4 کاراکتر شود . نتیجه این است که خروجی نهایی بشکل یک جدول مرتب روی 10 سطر و 10 ستون زیر هم چاپ میشود . شکل دهندههای فرایند در سرفایل
# include < iomanip >
را به ابتدای برنامه بیافزایید . همچنین برنامه باید دارای راهنمای پیشپردازندهی زیر نیز باشد :
# include < iostream >